ÖZET

Amaç:

Tükenmişlik, cerrahlar arasında çok yaygın olan ve duygusal tükenme, duyarsızlaşma ve azalmış kişisel başarı ile tanımlanan bir sendromdur. Bu çalışmanın amacı Türkiye’deki genel cerrahlarda tükenmişliği araştırmak ve tükenmişlik için risk faktörlerini belirlemektir.

Yöntem:

Türkiye’deki 4.395 genel cerrahtan 630’u bu çalışmaya dahil edildi. Her bir katılımcıdan yüz yüze görüşme veya e-anket yoluyla “Sosyodemografik Veri Formu”, “Maslach Tükenmişlik Envanteri” ve “Minnesota Memnuniyet Anketini” (MSQ) doldurmaları istenmiştir.

Bulgular:

Altı yüz otuz katılımcının 53’ü kadın (%8,4) ve 577’si (%91,6) erkekti. En yüksek katılım oranı Marmara bölgesinden (%36), en düşük katılım oranı Doğu Anadolu bölgesinden (%3,13) oldu. Katılımcıların çoğu uzman hekimdi (%72). Kendini daha başarılı görenlerde, daha fazla iş tecrübesi olanlarda ve daha yüksek akademik unvanlara sahip olanlarda duygusal tükenme, kişisel başarı ve duyarsızlaşma daha azdı ve genel, dış ve iç tatmin artmıştı.

Sonuç:

Türkiye’deki genel cerrahların çoğunun tükenmişlik sendromu yaşadığını gördük. Bu nedenle sağlık sisteminin ve çalışma koşullarının gözden geçirilmesi, sağlık çalışanlarının çalışma standartlarının ve haklarının iyileştirilmesi gerektiğine inanıyoruz.