Türkiye’de COVID-19 Pandemisinin Genel Cerrahi Eğitimine Etkileri
PDF
Atıf
Paylaş
Talep
Özgün Araştırma
P: 13-19
Mart 2021

Türkiye’de COVID-19 Pandemisinin Genel Cerrahi Eğitimine Etkileri

Turk J Colorectal Dis 2021;31(1):13-19
1. Adnan Menderes University Faculty of Medicine, Department of General Surgery, Aydın, Turkey
2. Mersin University Faculty of Medicine, Department of General Surgery, Mersin, Turkey
Bilgi mevcut değil.
Bilgi mevcut değil
Alındığı Tarih: 23.11.2020
Kabul Tarihi: 09.12.2020
Yayın Tarihi: 12.02.2021
PDF
Atıf
Paylaş
Talep

ÖZET

Amaç:

Koronavirüs hastalığı-19 (COVID-19) salgını dünyadaki tüm ülkeleri etkilemiş ve ülkelerin sağlık sistemi üzerinde ciddi bir yük oluşturmuştur. Uzun yıllardır bu kadar ani ve yoğun bir yük ile karşılaşmayan sağlık sistemleri, ilk başta bu ihtiyaca cevap vermekte zorlansa da, bu ani ihtiyacı kısa sürede karşılayacak önlemler alınmıştır. Sağlık sistemindeki bu değişiklik, özellikle elektif ameliyatların sayısının azalmasına neden olmuştur. Bu COVID-19 salgınının sonuçlarından biri, kesintiye uğrayan ve yetersiz cerrahi eğitimdir. Bu çalışmada, COVID-19’un Türkiye’deki genel cerrahi eğitimine etkilerini değerlendirmeyi amaçladık.

Yöntem:

Çalışmada, katılımcıların demografik bilgileri, eğitim düzeyleri ve bir önceki yılın aynı dönemini kapsayan zaman aralığındaki ortalama olgu sayılarını içeren 22 sorudan oluşan anket kullanıldı. Çalışmada Ocak 2019-Nisan 2019 ile Ocak 2020-Nisan 2020 arasındaki dönem karşılaştırılmış ve bu dönemde yapılan vakalar acil, elektif, laparoskopik ve açık cerrahi açısından karşılaştırılmıştır.

Bulgular:

Sorumlu öğretim üyesi gözetiminde asistan tarafından yapılan elektif/acil fıtık (inguinal/insizyonel/umbilikal), üst gastrointestinalhepatobiliyer ve kolorektal-benign anorektal operasyon sayıları karşılaştırıldığında oranların düştüğü görüldü (sırasıyla 9,67’den 0,76’ya, 7,66’dan 1,38’e ve 7,48’den 2,00’e gerilemiş ve tüm bu değişimler istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur). Öğretim üyesi tarafından elektif olarak yapılan acil ameliyat oranı %34,16’dan %28,93’e (p=0,045), öğretim üyesi tarafından öncelikli olarak yapılan elektif ameliyat oranı %61,09’dan %55,93’e geriledi (p=0,045 ve p=0,411)

Sonuç:

Cerrahi eğitimin en önemli adımlarından biri, olguların öncelikle sorumlu öğretim görevlisinin gözetiminde bir asistan tarafından yapılmasıdır. Ancak bu, ameliyatın süresini uzatabilir ve olası komplikasyon riskini artırabilir. Acil olgu sayısındaki azalmaya rağmen, sorumlu öğretim üyesi gözetiminde öncelikle cerrahi asistan tarafından yapılan acil olguların oranındaki artış asistan eğitimi üzerinde olumlu bir faktör olarak değerlendirilmektedir. Sağlık sistemindeki değişime bağlı olarak elektif ve acil ameliyat sayısında önemli bir düşüş yaşandı. Bu azalmanın cerrahi asistanlarının eğitimini etkilememesi için kliniklerin eğitim programlarında değişiklik yapması gerektiğini düşünüyoruz.

Anahtar Kelimeler:
COVID-19, genel cerrahi eğitimi, laparoskopi, laparotomi