ÖZET

Sonuç:

Biz, CaD’nin sadece patolojik olarak enflamasyon parametrelerini azaltmakla kalmadığını aynı zamanda mekanik ve biyokimyasal olarak CA’nın gücünü artırdığını saptadık. VS azalması, CA iyileşmesinde olumsuz sonuçlar doğuracak gibi görünmesine rağmen, biz CaD’nin angiogenesisde oversupresyonun inhibe ettiği biliyoruz. Sonuçta, CaD’nin bu etkileri, uygulama şeklinden ziyade doz bağımlı gibi görünmektedir.

Bulgular:

Kalsiyum dobesilat, deney gruplarında BPV ve HV artırdı. Biz deney gruplarında PNLS, MNLS, VS’de azalma, CFS’de ise artış saptadık. Bu artış, ilacın uygulama dozu ile ilişkili gibi görünmektedir. Çalışma gruplarında HPE’de PNLS, MNLS ve VS azalmaktadır ama CFS artmaktadır. Grup 4, 5 PNLS, MNLS ve VS’lerinde saptanan azalma, diğer gruplardan belirgindi. Deney grupları arasında, VS açısından fark yoktu.

Yöntem:

Elli adet Wistar-albino sıçan, eşit sayıda ve rastlantısal olarak beş gruba ayrıldı. Tüm sıçanlara transvers kolon transeksiyonu sonrasında CA yapıldı. Kontrol grubuna (Grup 1) CaD uygulanmadı. Deney gruplarına (Grup 2, 3, 4 ve 5), periton içi ya da gavajla ve 50 ya da 100 mg/kg/gün dozlarında CaD uygulandı. CaD, günlük tek doz ve ameliyat sonrası 5 gün verildi. Patlama basınç değerleri (BPV) ve hidroksiprolin değerleri (HV) ölçüldü. Sonunda histopatolojik değerlendirmede (HPE), polimorfonükleer lökositler (PNLS), mononükleer lökositler (MNLS), yeni damar oluşumu (VS) ve kollajen lifler (CFS) skorlandı.

Amaç:

Kolon anastomozu (CA) sonrası gelişen anastomoz kaçağı morbidite ve mortaliteyi artırır. Kalsiyum dobesilate (CaD) anjiyoprotektif, antioksidan, lenfatik kan akımını artırıcı ve nöroprotektif etkilere sahiptir. Bu kapiller ve hücresel sahadaki etkilerine rağmen CaD’nin, CA iyileşmesi üzerine etkileri hakkında literatürde veri yoktur.