ÖZET

Amaç:

Kolon kanserinin önemli bir kısmı evre 2 veya 3’te tanı alır. Evre 1’de küratif cerrahi ile yüksek sağkalım sonuçları sağlanırken, tersine evre 4’te küratif cerrahinin yeri olmadığı gibi kemoterapiye rağmen sağkalım oranları oldukça düşüktür. Küratif cerrahi ve kemoterapi kombinasyonu ile tedavi edilen evre 2 ve 3’te ise sağkalım oranları büyük değişkenlik gösterir. Bu çalışmanın amacı evre 2-3 kolon kanserlerinde sağkalımı etkileyen prognostik faktörleri araştırmak idi.

Yöntem:

Ocak 1999 ve Ağustos 2010 arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Onkoloji Kliniği’nin takibindeki evre 2 veya 3 kolon kanserli 174 hasta çalışmaya alındı. Literatürde tanımlanmış prognostik faktörler bu hasta grubunda retrospektif olarak incelendi. Tek değişkenli analizde anlamlı bulunan faktörler çok değişkenli analize alındı ve bağımsız prognostik faktörler bulundu.

Bulgular:

Tek değişkenli analizde, başvuru sırasında obstrüksiyon veya perforasyon varlığı, preoperatif yüksek karsinoembriyonik antijen seviyesi, lenfatik invazyon (Lİ) varlığı ve yetersiz çıkarılan toplam lenf nodu sayısı, hastalıksız sağkalımı etkileyen kötü prognostik göstergelerdi. Bunlardan, sadece başvuru sırasında tıkanma veya perforasyon varlığı, çok değişkenli analizde bağımsız prognostik faktör olarak belirlenmiştir. Yetersiz çıkarılan toplam lenf nodu sayısı ve Lİ varlığı, hem tek değişkenli hem de çok değişkenli analizlerde genel sağkalımın azalması ile ilişkili bulundu.

Sonuç:

Başvuru sırasında obstrüksiyon veya perforasyon varlığı, çıkarılan total lenf nodu yetersizliği ve Lİ varlığı evre 2 ve 3 kolon kanseri olan hastalarda kötü prognoz ile ilişkili bulunmuştur.